YF-23'ü ilk gördüğüm an vurulmuştum. Benim felsefeme göre (makedini yapacaksan son modelini yapacaksın felsefesi) kolleksiyonumda olmazsa olmaz uçaklardan biriydi YF-23. Ortaokul zamanlarından beri bu uçağın bir modelini yapmak istiyordum, bu zamana kısmetmiş. Sonunda Italeri kitini alarak yapıma başladım. Ufuk, YF-23 yaptığımı duyunca gaza geldi ve elindeki bilimum Alman uçağını bir kenara iterek kendi YF-23'ünü yapmaya karar verdi. Ben makedi detaylandırmak için birkaç ıvır zıvır eklerken, Ufuk sadece dışa detay olan kiti içe detaya çevirmekle yetindi. Bunun sonucu olarak ben aynı kiti 1 ayda bitirirken o birkaç günde bitirdi her zamanki gibi.

Benim makede yaptığım eklemeler şunlar:

-Eduard'ın 1/72 F-16 photoetch setini kullanarak kokpiti detaylandırdım. Gerçekliği tartışılır ama güzel görünüyor. Bir de gaz kolu ekledim.
-Aires AcesII koltuk kullandım.
-Kanopiyi şeffaf Tamiya akriliklerden yaptığım karışımla renklendirdim, sonra Tamiya compound ile cilaladım.
-İçe detay açtım (zaten 2-3 tane paneli var uçağın, kolay oldu).
-İniş takımlarına bakır telden hidrolik hortumları ekledim.
-Hatalı olan hava girişlerinin profillerini düzelttim. (Resimdeki kırmızı alanı kesip çıkarmak suretiyle) ve hava girişlerini derinleştirdim. Normalde kite önden bakarsanız girişlerin 1cm arkasında duvar gibi zımbırtılar var. Bunlar girişleri korumak için kapak mıdır yoksa Italeri'inin hava girişlerini yapmamak için koyduğu parçalar mıdır anlayamadığım için bu parçaları kullanmadım ve plastik levhadan daha derin hava girişleri yaptım. İçeriyi komple siyaha boyayarak derinlik efekti verdim.

Kitin silah kapaklarını kapalı yapmak isterseniz bayağı bir zımpara ve macun işi çıkıyor, dikkat. Onun dışında yapması ve bittikten sonra karşıya koyup seyretmesi zevkli bir kit. Ayrıca bayağı da büyük bir uçak, 1/72 ölçek olmasına rağmen 1/48 F-16'ya yakın neredeyse boyu. Keşke yarışmayı YF-22 değil de YF-23 kazansaydı da bu "çirkin-güzel" uçağı çeşit çeşit renklerde ve markinglerde görebilseydik.